موز به عنوان منبع پتاسیم، یک آیتم صبحانه یا منبع انرژی سریع، در سراسر جهان مورد علاقه مصرفکنندگان است. به عنوان یک رسیدهکننده، ارائه موزهای با کیفیت بالا و کاملاً رسیده به مشتریان باید هدفی در کل صنعت محصولات تازه باشد. اولین گام در ارائه موزهای با کیفیت استثنایی به مشتریان، آمادهسازی و بهینهسازی اتاقهای رسیدهکننده موز برای استفاده از اتیلن است.
آمادهسازی اتاق رسیدهکننده
موزها، چه سبز و چه رسیده، به راحتی کبود میشوند. دستکاری دقیق در تمام مراحل باعث کاهش کبودی شده و به شما امکان میدهد موزها را با قیمت بالاتری بفروشید. به غیر از این، توصیههای زیر در اتاقهای رسیدهکننده موز پیشنهاد میشود:
- اتاق باید تا حد ممکن محکم باشد تا از نشت زیاد اتیلن جلوگیری شود.
- باید به اندازه کافی عایقبندی شده باشد تا دمای اتاق به درستی حفظ شود.
- باید دارای یخچال کافی باشد؛ تجهیزات یخچال باید توانایی کنترل دقیق دمای گوشت موز را داشته باشند.
- ممکن است به تجهیزات گرمایشی نیاز باشد تا دمای اتاق در هوای سرد حفظ شود.
- اتاقها باید به گونهای ساخته شوند که مسیر جریان هوا از سیستم یخچال، از طریق بار و بازگشت به سیستم یخچال بدون مانع باشد.
- هوای سرد در اتاق باید همیشه به طور یکنواخت در سراسر بار گردش کند.
- برای اطمینان از میوههای رسیده با بهترین کیفیت، توصیه میکنیم با کارشناسان طراحی و ساخت اتاق مشورت کنید.
اتاقهای رسیدهکننده هوای اجباری
شاید مهمترین پیشرفت در رسیده کردن میوه از زمان ظهور جعبه موز، توسعه اتاقهای رسیدهکننده تحت فشار (هوای اجباری) باشد. ویژگی کلیدی این اتاقها این است که هوای تنظیم شده از طریق محصول عبور میکند، نه اینکه محصول فقط در اتاقی با دمای کنترل شده ذخیره شود. سیستم هوا را از هر جعبه یا سری جعبهها عبور میدهد و سپس به تبخیرکننده بازمیگردد. بنابراین، نیاز به “پشته کردن هوا” یا “پشته کردن متقاطع” جعبهها نیست و نتیجه کمتر دستکاری میوه و بهبود کیفیت محصول است. برای اتاقهای غیر فشار، جعبههای موز باید “پشتهشده با هوا” باشند. یعنی جعبهها باید به صورت الگوهای جابجا شده چیده شوند تا هوا بتواند بین تمام جعبهها گردش کند، زیرا طراحی اتاق غیر هوای اجباری را از طریق جعبهها عبور نمیدهد بلکه اطراف آنها عبور می کند.
جریان هوا در سراسر محصول بسیار مهم است زیرا موزها به دما بسیار حساس هستند. آسیب “سرمایشی” یا “گرمایش” میتواند در صورتی اتفاق بیفتد که میوه به دمای زیر ۱۳٫۳ درجه سانتی گراد یا دماهای بسیار بالا برای چند ساعت دچار شود. قرار گرفتن در معرض دمای نامنظم میتواند از طریق رنگ بیرونی شناسایی شود. میوه سرد باعث میشود پوست ظاهری دودی و خاکستری مات داشته باشد (این ممکن است ۱۸ تا ۲۴ ساعت پس از سرد شدن نشان داده شود). موزهای گرمازده با پوستی با ظاهر قهوهای تا نارنجی مشاهده میشوند، ممکن است نرم باشند و عمر مفید کوتاهی داشته باشند.
توصیههای استفاده از اتیلن
پس از انجام بررسیهای کنترل کیفیت برای بار موزها، مدت زمانی که اتیلن به موزها اعمال میشود بر اساس بلوغ میوه متفاوت خواهد بود. در ابتدا، اتیلن باید حداقل به مدت ۲۴ ساعت در مرحله اولیه چرخه رسیدن اعمال شود (توصیه میشود ۱۰۰-۱۵۰ PPM).
دستورالعملهای عملیاتی ژنراتور اتیلن را اینجا مشاهده کنید
وقتی موزها در حال رسیدن هستند، دیاکسید کربن آزاد میکنند که در اتاق رسیدهکننده انباشته میشود. تولید CO2 از زمانی که میوه وارد مرحله “کلایمتریک” یا دورهای که موزها اتیلن آزاد میکنند و نرخ تنفس بالایی دارند (به همراه بسیاری از تغییرات فیزیولوژیکی دیگر) آغاز میشود. تنفس شامل جذب اکسیژن، آزادسازی دیاکسید کربن و تجزیه نشاستهها است. غلظت دیاکسید کربن بالاتر از ۱٪ (۱۰،۰۰۰ ppm) رسیدن را کند میکند، اثرات اتیلن را به تأخیر میاندازد و باعث مشکلات کیفیت میشود. بنابراین، توصیه میشود اتاقها را با باز کردن درها به مدت ۲۰ دقیقه هر ۱۲ ساعت، پس از اولین ۲۴ ساعت رسیدن یا با کنترل خودکار تهویه کنید.
منابع:
UC Davis. راهنمای پیشنهادی برای رسیدن موز.
دانشگاه کالیفرنیا، بخش کشاورزی و منابع طبیعی. انتشارات مرکز پس از برداشت. مرکز فناوری UC Postharvest، ۲۰۲۱، postharvest.ucdavis.edu/Library/Postharvest_Center_Publications/.
دانشگاه کالیفرنیا، بخش کشاورزی و منابع طبیعی. انتشارات مرکز پس از برداشت. مرکز فناوری UC Postharvest، ۲۰۲۱، postharvest.ucdavis.edu/Library/Postharvest_Center_Publications/.