|
شرایط نگهداری |
||
| ۵۶ تا ۵۸ درجه فارنهایت (۱۳ تا ۱۴ درجه سانتی گراد) |
:سالن موجودی
|
درجه حرارت |
| ۵۸ تا ۶۸ درجه فارنهایت (۱۴ تا ۲۰ درجه سانتی گراد) |
:اتاق رسیدن | |
| ۹۰-۹۵٪ | :میوه سبز یا درحال رسیدن |
رطوبت نسبی |
| ۸۵-۹۰٪ | :میوه رسیده | |
| ۲-۵٪ اکسیژن و ۲-۵٪ دی اکسید کربن می تواند برای تکمیل مدیریت دما و رطوبت در طول حمل و نقل و ذخیره سازی استفاده شود. عمر پس از برداشت موز سبز بالغ را می توان با حفظ غلظت اتیلن زیر ۱ppm با استفاده از اسکرابرهای اتیلن افزایش داد. | جو | |
| موز سبز بالغ را می توان تا ۴ هفته در هوای بدون اتیلن یا تا ۶ هفته در یک اتمسفر اصلاح شده/کنترل شده در دمای ۵۸ درجه فارنهایت (۱۴ درجه سانتی گراد) نگهداری کرد | دوره ذخیره سازی | |
| ۳۰٫۶ درجه فارنهایت (-۰٫۵ درجه سانتیگراد) |
بالاترین نقطه انجماد | |
موز نسبت به سرما حساس است و روش‌های بسیار تخصصی برای نگهداری این میوه ابداع شده است تا حتی برای چند ساعت از قرار گرفتن در معرض دمای زیر ۵۶ درجه فارنهایت (۱۳ درجه سانتیگراد) جلوگیری شود.
اکنون بیشتر موز در مناطق استوایی از ساقه جدا می شود و دسته ها یا دسته ها در جعبه های راه راه با آسترهای پلی اتیلن سوراخ دار حمل می شوند. بوکس بسیاری از منابع آسیب حمل و نقل را که قبلاً در ساقه حمل و نقل با آن مواجه شده بود، از بین برده است. موز سبز در محدوده دمای پالپ ۵۶ تا ۵۸ درجه فارنهایت (۱۳ تا ۱۴ درجه سانتیگراد) حمل می شود. دمای کمتر از ۵۶ درجه فارنهایت (۱۳ درجه سانتیگراد) بسته به رقم، مرحله بلوغ و دما ممکن است در عرض ۲ تا ۲۴ ساعت باعث آسیب سرمازدگی شود (هرچه دما پایین تر باشد، آسیب سرمازدگی سریعتر رخ می دهد). قهوه ای شدن بافت زیر پوست یکی از علائم اولیه آسیب سرد است.
رسیدن. کامل شدن
موز از مناطق گرمسیری در مرحله سبز- بالغ در ظروف یخچالی یا ظروف دریایی طراحی شده ویژه حمل می شود و پس از رسیدن معمولاً در دمای بین ۵۸ تا ۶۵ درجه فارنهایت (۱۴ تا ۱۸ درجه سانتیگراد) با رطوبت نسبی ۹۰ تا ۹۵ درصد رسیده می شود. در محدوده خاصی، دوره مورد نیاز برای رسیدن میوه سبز را می توان برای برآورده کردن نیازهای تجاری با تنظیم دما، تمدید یا کوتاه کرد. در شرایط متوسط، رسیدن ممکن است در مدت زمان کوتاهی مانند ۴ روز با دماهای بالاتر یا ممکن است تا ۸ تا ۱۰ روز با دماهای پایین تر افزایش یابد. دمای اتاق رسیدن برای موز در مقایسه با سایر خنک کننده های تولیدی اغلب متفاوت است. در اکثر تاسیسات از کنترل کننده یا پروگرامر اتوماتیک دما استفاده می شود. توصیه می شود هنگام رسیدن میوه های بسته بندی شده، فن های گردش هوا به طور مداوم کار کنند. این برای اطمینان از دمای یکنواخت پالپ در سراسر اتاق ضروری است. سیستم های رسیدن هوای اجباری برای تاسیسات جدید به شدت توصیه می شود. برای رسیدن یکنواخت موز جعبه‌ای، چیدن روی هم برای گردش هوای کافی ضروری است. در حالت ایده‌آل، جعبه‌ها باید در ردیف‌هایی روی هم چیده شوند و یک کانال هوای ۴ اینچی (۱۰۰ میلی‌متری) بین ردیف‌های مجاور باقی بماند. در حال حاضر بسیاری از اتاق‌های رسیدن به منظور استفاده از سیستم رسیدگی با هوای اجباری، که معمولاً سیستم رسیدن تحت فشار نامیده می‌شود، اصلاح می‌شوند که دمای یکنواخت‌تر و غلظت اتیلن را در سراسر اتاق فراهم می‌کند. در این سیستم، جعبه ها در مناطق گرمسیری پالت بندی می شوند و در تمام مدت توزیع روی پالت ها باقی می مانند. برای بهبود گردش خون نیازی به انباشتن دست در اتاق‌های رسیدن نیست. با این حال، جعبه ها دارای سوراخ های اضافی برای بهبود گردش هوا و اتیلن هستند. در اتاق، پالت ها اغلب به ارتفاع ۲ یا ۳ طبقه روی هم چیده می شوند و انتهای بالایی و بیرونی ردیف های پالت با برزنت پوشانده می شود. برزنت‌ها حرکت هوا را در اتاق محدود می‌کنند به طوری که با فشار از داخل جعبه‌های موز عبور می‌کنند. سیستم رسیدن تحت فشار از فن هایی استفاده می کند که روی دیوار پشتی نصب شده اند و ورودی هایی در زیر آن وجود دارد که هوا را از اتاق می کشد. افزودن گاز اتیلن به اتاق‌های رسیدگی به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت برای تحریک رسیدن یکنواخت موز سبز-سبز بدون در نظر گرفتن برنامه‌ریزی رسیدن توصیه می‌شود. غلظت تنها ۱۰۰ ppm (0.01 درصد) اتیلن مورد نیاز است که ۰٫۱ مکعب است. فوت اتیلن در هر ۱۰۰۰ مکعب. فوت حجم اتاق دمای پالپ توصیه شده برای گاز دادن به موز بسته بندی شده ۵۸ تا ۶۵ درجه فارنهایت (۱۴ تا ۱۸ درجه سانتیگراد)، بسته به زمان رسیدن مورد نظر است. اتیلن در هوا با غلظتی بین ۲٫۸ تا ۲۸٫۶ درصد قابل انفجار است. غلظت دی اکسید کربن باید زیر ۱% نگه داشته شود تا اثرات آنتاگونیستی آن بر اتیلن در القای رسیدن موز به حداقل برسد.
متوسط بالاترین نقطه انجماد میوه موز ۳۰٫۲ درجه فارنهایت (-۱ درجه سانتیگراد) برای سبز بالغ و ۲۶٫۰ درجه فارنهایت (-۳ درجه سانتیگراد) برای میوه در حال رسیدن است. بالاترین نقطه انجماد پوست ۳۰٫۶ درجه فارنهایت (-۰٫۵ درجه سانتیگراد) است. غلظت آمونیاک ۰٫۸٪ باعث آسیب نسبتاً شدید به موز می شود. بخار آمونیاک بهتر است با هوادهی و شستشوی فضای آلوده با آب در صورت امکان از اتاق های انبار خارج شود. حمل و نقل و/یا ذخیره سازی اتمسفر اصلاح شده یا کنترل شده در ۲-۵٪ O 2 با ۲-۵٪ CO 2 در دمای ۵۸ درجه فارنهایت (۱۴ درجه سانتیگراد) تا ۶ هفته امکان پذیر است. موزهایی که در فضای کنترل شده نگهداری می شوند باید در هنگام رسیدن با هوای تازه تهویه شوند. حفظ رطوبت بالا (۹۰-۹۵٪) در طول نگهداری توصیه می شود تا از هدر رفتن آب جلوگیری شود که منجر به تغییر رنگ قهوه ای مناطق آسیب دیده مکانیکی روی موز می شود. مانند تمام انبارهای محصولات، اتاق‌های رسیدن موز باید تحت یک برنامه بهداشتی به‌خوبی برنامه‌ریزی‌شده و منظم نگهداری شوند.
|
بیماری ها و آسیب ها |
|
|
لکه های کم عمق قهوه ای یا سیاه روی ساقه ها و پوست در هنگام رسیدن میوه، احتمالاً با ظاهری سفید مایل به زرد و توده های اسپور صورتی. کنترل: میوه ها را با دقت نگهداری کنید و اتاق های رسیدن را تمیز نگه دارید، دیوارها و کف را با مواد ضدعفونی کننده تمیز کنید. تصفیه آب گرم پس از برداشت می تواند موثر باشد. |
آنتراکنوز |
|
پاتوژن (Thielaviopsis) توسط سیستم فیبروواسکولار گیاه از زخم ها به میوه و سپس به تاج و انتهای ساقه انگشتان منتقل می شود. نواحی سیاه مایل به قهوه ای را در پوست انتهای میوه ایجاد می کند. با رسیدن میوه، پوست سیاه مایل به خاکستری می شود و آب خیس می شود. پالپ به ندرت تحت تأثیر قرار می گیرد. کنترل: ته ساقه های میوه تازه بریده شده را با قارچ کش رنگ کنید یا در آب کلردار ۱۰۰ ppm در مناطق استوایی فرو کنید. |
پوسیدگی سیاه |
|
موز سبز و رسیده هر دو مستعد آسیب سرمایی هستند، اما میوه سبز حساس تر است. سرماخوردگی عمدتاً یک آسیب پوستی است که در آن سلول های خاصی کشته می شوند. سلول‌های مرده تیره می‌شوند و بعد از رسیدن، به جای رنگ زرد روشن، ظاهری دودی یا زرد مات به پوست می‌دهند. میوه رسیده، اگر سرد شود، زمانی که بعداً در معرض دماهای بالاتر قرار می گیرد، رنگ قهوه ای مات می یابد و بسیار حساس به آثار دست زدن به آن است. پایین‌ترین دمایی که می‌توان با خیال راحت موز سبز را در آن نگه داشت تا رسیدن را به تأخیر انداخت، دمای پالپ ۵۶ درجه فارنهایت (۱۳ درجه سانتیگراد) است. حداقل دمایی که باعث سرد شدن می شود مشخص نیست و با شرایط میوه، رقم و مدت زمان قرار گرفتن در معرض آن متفاوت است. چند ساعت در دمای ۵۰ درجه فارنهایت (۱۰ درجه سانتیگراد) ممکن است باعث کدر شدن پوست شود و ۱۲ ساعت در دمای ۷ درجه سانتیگراد معمولاً باعث آسیب سرمایی کافی می شود که بر قابلیت فروش میوه تأثیر بگذارد. کنترل: از دمای کمتر از ۵۶ درجه فارنهایت (۱۳ درجه سانتیگراد) اجتناب کنید. |
جراحت سرد
|
|
لکه‌های دایره‌ای، قهوه‌ای متمایل به قرمز یا سیاه با هاله‌ای سبز، همچنین دارای لکه‌های بسیار ریز زنگ‌رنگ یا حفره‌های قهوه‌ای نامنظم است که پس از زرد شدن میوه خود را نشان می‌دهند. ماهیت فصلی، ظاهراً فیزیولوژیکی. کنترل: میوه های متوسط یا با لک های شدید را جدا کنید. به دلیل شرایط نگهداری نیست. |
لکه میوه |
|
پوسیدگی نرم گسترده میوه های شکافته و شکسته با رشد سریع البته قالب حاوی موارد اسپور سفید و سیاه. معمولا در اتاق های رسیدن مشاهده می شود. کنترل: برای جلوگیری از شکستگی و کبودی پوست، با احتیاط رفتار کنید. |
پوسیدگی ریزوپوس |
منبع: WFLO مدیون دکتر عادل قادر، گروه علوم گیاهی، دانشگاه کالیفرنیا در دیویس، و دکتر الهادی یحیی است.
Universidad Autonoma de Queretaro، برای بررسی و بازبینی این موضوع.